Nog zo absurd niet: trage wegen als motor van duurzame mobiliteit

Binnenkort bespreekt het Vlaams Parlement een voorstel van decreet voor gemeentewegen. Chris De Smedt (voorzitster Trage Wegen vzw) ziet hierin kansen voor voetgangers en fietsers. Lokale verkeersvrije wegen fungeren als hefboom voor een groene, aangename en gezonde omgeving.

Met een voorstel van decreet voor gemeentewegen wil de Vlaamse bestuursmeerderheid het wegenrecht vereenvoudigen. Ze creërt daarbij één juridisch statuut voor alle wegen onder de bevoegdheid van lokale besturen. Dit is vrij technisch, maar heeft aanzienlijke gevolgen voor onze toekomstige verplaatsingen en leefomgeving. Voetgangers en fietsers volgen dit decreet best met argusogen: gemeentewegen omvatten immers het gros van de trage wegen. Wandelpaden, doorsteekjes, veldwegen en autovrije straatjes: het zijn essentiële schakels voor duurzame mobiliteit en zachte recreatie. Maar deze discrete wegjes moeten ook vaak wijken voor sterkere claims op onze schaarse ruimte.

De intenties van het gemeentewegendecreet zitten goed. Zachte mobiliteit en het algemeen belang staan centraal. Het gemeentelijk beleid dient zich te richten op de uitbouw van een veilig en fijnmazig netwerk aan lokale (trage) wegen. Een flinke uitdaging in een regio met zowat het dichtste autowegennetwerk van Europa. Gelukkig houdt Vlaanderen vandaag nog zo’n 40.000 kilometer trage wegen over. En het potentieel voor uitbreiding is groot: veel tracés kunnen gemakkelijk opengesteld worden. Ze zijn vandaag overgroeid, onrechtmatig afgesloten of simpelweg onaantrekkelijk. Het nieuwe decreet kan afdwingen dat toekomstige ruimtelijke ontwikkelingen rekening houden met de toegankelijkheid voor zachte weggebruikers.

>> Lees meer